ken mat
Brezhoneg
Etimologiezh
ken mat
- derez kevatal reizh an anv-gwan mat, e-kichen koulz, ha kenkoulz (ha kerkoulz).
- Implijet dreist-holl evel stumm estlammañ:
- - Traoù ken mat ha ken marc'had-mat 'ta ! — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 25.)
- [...] ; moredet e oa moarvat an hini gozh, un dra reizh evit ur vaouez war an oad, goude ur pred ken mat. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 17.)
- e-barzh ken mat ma, d'ober un islavarenn-heuliad:
- En-dro d'e bezh moneiz e lakaas un tamm paper staen bet o pakadañ ur vazh chokolad, ha ken mat e reas al labour ma voe heñvel ouzh ur pezh a eizh real. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 233.)
- ken mat ha, ken mat evel : ral-ral, rak dirak ha hag evel e vez implijet koulz, ha kenkoulz (ha kerkoulz peurvuiañ.
- — « [...], ur wezenn a zo war he fenn un togad avaloù melen-aour ken kaer ha ken mat ha ma 'z int uhel diouzh an douar ; an holl ne dint ket evit tizhout anezho. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 9.)
- War am eus klevet e voe eürus ganti e-pad e vuhez, hag e voe ken mat outañ ha ma’z oa bet rok a-raok ouzh ar roue. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 68.)
- En droienn ken mat all:
- Ma'z arru, mat! Ma n'arru ket, ken mat all! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 15.)