Mont d’an endalc’had

kavont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kav-, pennrann ar verb kavout, hag an dibenn-ger -ont

Furm verb

kavont /ˈkɑːvɔ̃ɲ(t)/

  1. Furm ar verb kavout e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
Jilig. — Ah ! c'houi a zo brao d'eoc'h neuze! ar re all, goude klask, ne gavont ket atao ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 36.)

Troidigezhioù