karnel
Brezhoneg
.jpg)
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn latin carnem, tro-damall caro (« kig »).
Anv-kadarn
karnel /ˈkarnɛl/ benel (liester : karnelioù)
- Lec'h ma vez miret relegoù ar re varv ennañ.
- Kaer he doa bet mont buan, heman, en eun taol, en doa pilet ar vioc'h keaz : n'oa ket bet diês d'ezan, rak ken treut 'oa ma 'z oa e doare eur garnel pe eur zac'had eskern. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 91.)
- Er vered kozh ivez ez eus ur garnel, lakaet bremañ d'ober mirdi evit an douristed. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 58.)
- [...], traoù hag o dije, diouzh ar bruderezh, lakaet blev da greskiñ war ar pennoù-eskern e karnel Landouzan. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 29.)
- "N'eus forzh," eme ar vatezh. "Mar bije kinniget deoc'h tremen un nozvezh 'barzh ar garnel, ne vefec'h ket ken faro-se !" — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 54.)
Ur mare ’zo bet, war am eus klevet, na veze morse alcʼhouezet an nor war ar garnel hag, evel-se, e cʼhelle ar voused furchal enni evel ma plije ganto. — (Yeun ar Gow, E skeud Tour Bras Sant Jermen, Éditions Al Liamm, 1978, page 58)