istribilhañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan istribilh hag al lostger -añ

Verb

istribilhañ /istriˈbiʎã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : istribilhet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Bezañ a-istribilh ouzh un dra bennak (alies diwar c'hoap)
   • Ul lizher a istribilhe ouzh an dornell. — (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1958, eil emb. 1972, p. 207.)
   • « Tra ma istribilho ar bizoù bresk-mañ etre ho tivronn noazh, emezañ d'e vuiañ-karet, ne c'hello den ho rediañ d'an droug nag ho hemer hep hoc'h asant. [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 122.)

Troidigezhioù

• galleg : être suspendu ^(fr) , pendre ^(fr)

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat un dra bennak a-istribilh ouzh un dra bennak all ; ispilhañ, skourrañ

Troidigezhioù

• galleg : pendre ^(fr) , suspendre ^(fr)