hunvreoù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn hunvre hag an dibenn-ger -où.

Furm anv-kadarn

hunvreoù /hynˈvreːu/

  1. Furm lies an anv-kadarn hunvre.
    • Ann hunvreou hag ar c'homzou-ze na rejont nemet krevaat ha maga ar warizi hag ann drouk ho devoa out-han. — (Genes, pe levr ar c'heneliez, troet gant Yann-Wilhoù Herri, 1849, p. 164.)
    • C'hoarzh, estlamm, spont a zeu diwar e varvailhoù, hag e-pad ar c'housk war-lerc'h e tiwan hunvreoù, lod laouen, dilaouen lod all. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 59.)
  2. Ober, kaout, hunvreoù:

Stummoù all

Troidigezhioù