hep mar
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
![]() |
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
Troienn
hep mar /Distagadur ?/
- En un doare sur, diarvar
- Arc'hant hoc'h eus, hep mar, ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 137.)
- Kae da ziwall ar saout neuze. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 237.)
- Herri a yeas war e lerc'h, o sonjal penôs korf ar mevel na oa ken, hep mar, en kampr ar Milouriou — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 23.)
- — E baeron, hep mar, ez eo, met ma breur-me ez eo ivez, en devoa reizhet Ta Bennc'hoad. [...]. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 306.)
- hep mar na marteze
- hep mar ebet
Troidigezhioù
- galleg : sans doute (fr)