heñveloc'h
Neuz
Brezhoneg
Furm anv-gwan
heñveloc'h /hẽˈvɛːlɔx/
- Derez-uheloc'h an anv-gwan heñvel
- Me, avat, a zo un tammig heñveloc'h ouzh tud ar vro-mañ. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 136.)
- Heñveloc'h eget :
- Heñveloc'h int ouzh div ziaoulez eget ouzh div vaouez. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 41.)
- Ti ar c'honsul a zo hir, izel, savet gant mein gwenn kaer tost war lein un dorgenn, heñveloc'h, a lavarer, ouzh tiez Bro-Bortugal eget ouzh tiez Bro-Spagn. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 30.)
- Heñveloc'h evit :
- Heñveloh eo ouz dour evid ouz dourjistr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 141.)
- Heñveloc'h-heñvelañ : muioc'h-mui heñvel
Gerioù enepster
Troidigezhioù
- galleg : plus semblable(s) (fr) (que)