gwisko
Neuz
Brezhoneg
- Diwar gwisk-, pennrann ar verb gwiskañ, hag an dibenn-ger -o.
Furm verb
gwisko /ˈɡɥisko/
- Furm ar verb gwiskañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- « [...]. Met unan mat a chom d'in, hag ho taoulagad d'eoc'h-c'houi a vezo dallet dizale, hag ho korf a wisko liou ar maro ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 50.)