gwisko

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwisk-, pennrann ar verb gwiskañ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

gwisko /ˈɡɥisko/

  1. Furm ar verb gwiskañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« [...]. Met unan mat a chom d'in, hag ho taoulagad d'eoc'h-c'houi a vezo dallet dizale, hag ho korf a wisko liou ar maro ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 50.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù