gwilioudas

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar gwilioud, pennrann ar verb gwilioudiñ, hag an dibenn-ger -as.

Furm verb

gwilioudas /ɡɥiliˈuːdas/

1. Furm ar verb gwilioudiñ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :

An itron a wilioudas ur pennad goude, hag a c'hanas ur mab. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 60.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle) accoucha ^(fr)