gouzañvint

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gouzañv-, pennrann ar verb gouzañv, hag an dibenn-ger -int

Furm verb

gouzañvint /ɡuˈzãːvĩɲ(t)/

  1. Furm ar verb gouzañv e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Hag e c'houzañvint da viken. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 184.)

Troidigezhioù