Mont d’an endalc’had

gouvezen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gouvez-, pennrann ar verb gouvezout, hag an dibenn-ger -en

Furm verb

gouvezen /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gouvezout e kentañ gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Graet 'm eus ar pezh a ouvezen ober. — (Yann Gerven, Yann g'e vec'h lann, Keignard g'e vec'h lard, e-barzh Al Liamm, niv. 365, 2007, p. 7.)
Ma ne c'houvezen ket kaozeal mat, e c'houvezen nebeutoc'h c'hoazh lavaret gevier. — (Jozef ar Moal, lakaet e brezhoneg gant Loeiz Konk ha Paotr Jeg, Ar bara loued, Embann an Hirwaz, p. 5.)

Troidigezhioù