gounezent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar gounez, pennrann ar verb gounit, hag an dibenn-ger -ent.

Furm verb

gounezent /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gounit e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ
[...]; ar re-man am anaveze mad, ha me a rea stad anezho ive, abalamour ma'z oant mad e kenver ho zud, rak beb bloaz e kasent d'ezho, heb derc'hel diner, kement guennek a c'hounezent e ti Herve Soutre. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 36.)

Troidigezhioù