Mont d’an endalc’had

goulennfen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goulenn-, pennrann ar verb goulenn, hag an dibenn-ger -fen

Furm verb

goulennfen /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb goulenn e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
— « Laouen ? Ne c'houlennfen ket gwelloc'h, va mab. [...]... » — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 38.)

Troidigezhioù