gouifen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goui-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -fen

Furm verb

gouifen /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gouzout e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
Hag a belec'h e ouifen ? — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 134.)

Troidigezhioù

Gwelet ivez