goudore

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goudor-, pennrann ar verb goudoriñ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

goudore /ɡuˈdoːre/

  1. Furm ar verb goudoriñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
E gwasked ar skiber, ur vamm-yar, puchet er boultrenn, a c'houdore un torrad labousedigoù dindan he eskell, c'hwezhet. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 49.)

Troidigezhioù