Mont d’an endalc’had

gelljont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gell-, pennrann ar verb gellout, hag an dibenn-ger -jont.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gelljont
dre vlotaat c'helljont
amreizh c'helljont

gelljont /ˈɡɛl.ʃɔ̃ɳ(t)/

  1. Furm ar verb gellout e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Re zivezat avad e oant en em gavet, rak ne c'hellchont ket paka al lestr, e-pad m'o doa galloud warnezan. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 53.)

Troidigezhioù