garet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-gwan) Eus gar hag -et.
(Furm anv-gwan ha Furm verb) Eus karet gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

Anv-gwan

garet /ˈɡɑːret/

  1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
  2. un den garet kaer
    • Ur plac'h garet mistr ha troadet skañv.
    • Ur ramz garet tev ha troadet ponner.

Furm anv-gwan

garet /ˈɡɑːret/

  1. Furm kemmet an anv-gwan karet.
    • Eñ eo, en ur gomz, a lakaio hor bro garet Breizh-Izel da sevel ha da greskiñ diouzh an tu ma c’hell kaout kresk ha sav c’hoazh, da lavaret eo diouzh tu an neñv. — (Job er Bayon, lakaet e KLT gant Yann-Vari Perrot, Ar c’hornandoned, Roazhon, 1907, p. 10.)
    • Mar ’mañ amañ ’n hini garet. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 146.)


Furm verb

garet /ˈɡɑːret/

  1. Furm kemmet ar verb karout e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.