Mont d’an endalc’had

galoupas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar galoup-, pennrann ar verb galoupat, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

galoupas /ɡaˈlupːas/

  1. Furm ar verb galoupat e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Ker buan, an archerien, [...], a ziskennas dre ar skalier-se er jardin hag a c'haloupas a-dreuz hag a-hed evit klask o eskob kollet. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 20.)

Troidigezhioù