galloud
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Anv-kadarn
galloud /ˈɡalːut/
- gouestoni.
- — « [...] ; graet em eus, a gredan, hervez va galloud ; kenavezo da viken ! » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 68.)
- kaout galloud war un dra, un den : bezañ mestr war un dra pe un den
- War hennezh n'az po galloud ebet. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 15.)