furig

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

furig /ˈfyː.rik/ gourel (liester : furiged)

1. (Loenoniezh) Bronneg bihan kigdebrer eus ar c'herentiad Mustelidae, kar d'ar pudask, gwenn e vlevenn, ruz e zaoulagad, doñvaet evit hemolc'hiñ konikled, e anv isspesad Mustela putorius furo

Gerioù heñvelster

• fured

Deveradoù

• furikat
• furiker

Troiennoù keñveriañ

• bezañ kurius evel ur furig

Troidigezhioù

• galleg : furet ^(fr)  gourel
• italianeg : furetto ^(it)  gourel