flaerius

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant « flaeri », pennrann ar verb « flaeriañ », hag al lostger « -us ».

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	flaerius
Derez-uheloc'h	flaeriusoc'h
Derez-uhelañ	flaeriusañ
Derez-estlammiñ	flaeriusat

flaerius /ˈflɛ.rjys/

1. A sav flaer diwarnañ.
   • Traoù, tud, c'hwezh, boued flaerius.
   • [...] ha bez' e oa e-mesk ar strouezh-se ur stank deut da vezañ ul lagenn hanter-leun a zour damvelen ha flaerius diveret eno moarvat diouzh piñsin ar saout. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 221.)

Troioù-lavar

• flaerius evel ur bouc'h, ur broc'h, ur c’hagn, ur maout, ar vosenn

Troidigezhioù

• alamaneg : stinkend ^(de)
• galleg : puant ^(fr)

• italianeg : puzzolente ^(it)
• saozneg : smelly ^(en)  ; stinky ^(en) (luc'haj)