fiziet
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Furm verb
fiziet (e) /ˈfi.zjet/
- Anv-gwan-verb ar verb fiziout
- E gwirionez, ar pezh a ran n'eo ket brav... Kemer a ran un dra fiziet ennon gant va mestr, laerezh a ran anezhañ en ur laerezh e vignon. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 6.)
- [...], e kave didu o teurel evezh en anevaled fiziet ennañ hag oc'h ober redadennoù gant e varc'h, d'an drip pe d'an daoulamm. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 45.)
- Dre ma kred dezho ez on skoet gant terzhienn an didalvez, o deus aon moarvat, betegouzout na welfent biken ken lost ar gwenneion fiziet ennon ? — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 10.)
- Unan eus reolennoù ar gouent a gemenne e vije fiziet er yaouankizoù-se, [...]. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 21.)
- Peadra ar re-mañ a zo bet fiziet gantañ en un ti-bank rusian, war lavaroù brav tud a lezenn, en doa bet re a fiziañs enno. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 71.)