fistilho

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar fistilh-, pennrann ar verb fistilhañ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

fistilho /fisˈtiʎo/

  1. Furm ar verb fistilhañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
    • IVONA. — Me ' oar ?... Kaera plac'h er pardon e vo hi ! Gant-se kalz a baotred yaouank, ruz-tan o dioujod ha besteod gant al lorc'h, a fistilho en-dro d'ezi... [...]. — (Jarl Priel, Ar Vatez vihan, Sav niv. 29, Diskar-amzer 1944, p. 9.)

Troidigezhioù