fidel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger latin fidelis.

Anv-gwan

fidel

  1. feal
  2. An dud fidel : ar fideled, ar gristenien
    • Ar Pab eo pastor hon eneoù, ha porzhier an neñvoù, karget da sklerijennañ, da gelenn, da c'houarn, da hentchañ, da ren, da sikour an dud fidel. — (SAAQ, p. 105-106.)
  3. bezañ fidel da unan bennak :
  4. chom fidel da un den :
    • ... chom fidel da Zoue ... , — (SAAQ, p. 106.)


Anv-kadarn

fidel; fideled.

  1. (Ral) : den feal
  2. Ar fideled : ar gristenien.