erbediñ
Neuz
Brezhoneg
Verb
erbediñ /ɛrˈbeːdĩ/
- erbediñ arc'hant, gwenneien, ar bara : espern, arboellañ, chom hep dispign, hep foraniñ
- Ma n'am-bije ket erbedet ma gwenneien n'am-oa ket bet a êz da zevel an ti-mañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 150.)
- erbediñ an dilhad: kaout damant ouzh an dilhad, diwall na vefent drailhet pe louzet
- Kerzhout war e benn evit erbediñ e dreid: ober un dra sot
- erbediñ ar vugale, ar merc'hed: chom hep ober droug dezhe, pe hep o lazhañ
- erbediñ e gorf: chom hep skuizhañ e gorf, hep labourat
- N'eo ket ar re a vez erbedet a ya da gozh. Krennlavar.
- erbediñ un dra da unan bennak:
- erbediñ e ene da Zoue
- erbediñ da unan bennak ober un dra bennak
- en em erbediñ ouzh un den