erbediñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus erbed hag -us.

Verb

erbediñ /ɛrˈbeːdĩ/

  1. erbediñ arc'hant, gwenneien, ar bara : espern, arboellañ, chom hep dispign, hep foraniñ
  2. erbediñ an dilhad: kaout damant ouzh an dilhad, diwall na vefent drailhet pe louzet
    • Kerzhout war e benn evit erbediñ e dreid: ober un dra sot
  3. erbediñ ar vugale, ar merc'hed: chom hep ober droug dezhe, pe hep o lazhañ
  4. erbediñ e gorf: chom hep skuizhañ e gorf, hep labourat
    N'eo ket ar re a vez erbedet a ya da gozh. Krennlavar.
  5. erbediñ un dra da unan bennak:
    • erbediñ e ene da Zoue
  6. erbediñ da unan bennak ober un dra bennak
  7. en em erbediñ ouzh un den