en divije
Brezhoneg
Furm verb
en divije
- Furm ar verb kaout e trede gour unan gourel an eil doare-divizout :
- Ma en divije gallet mestr ar c’hastell lazhañ Levenez, evel e wragez all, e vije bet e dekvet, hag en devije lazhet ugent o lazhañ dek, hag e vije aet neuze da sorser. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 279.)
- Neuze ’ta ar mear en diviche gourc'hemennet d’ar persoun petra da ober, ha zoken penaoz ober ar pez en diviche gourc’hemennet. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 14.)
- ''« Her gwelet a rit, n'eus Doue ebet, rak ma vije unan en divije hor friket amañ, evel m'her goulennomp digantañ. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 118.)
- [...], gant aon n'en divije ket gellet e-unan harpañ ouzhomp. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 209.)
- [...], ne oa bet biskoazh klevet en divije bet c'hoant da ober un dra hep na vije bet deuet a-benn. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 96.)
- Pa voent er gampr, ar prins a c'houlennas ouz paotr Breiz ha chom gantan a raje evit he heulia e pep lec'h : nen divije ken tra da ober. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 7.)
- Hag evit guir, ha ne viche ket bet eur farz m’en diviche ranket ar veleien senti, e pep tra, ouc’h ar c’houarnamant ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 14.)
- Toui a ra d’ar beleg distrei da respont e oferenn d’ezañ adarre. Stoui a ra da dapout e varetenn d’ar beleg. Poazet eo e vizied pa stok outi, e-giz m’en divije stoket ouz eur skod-tan ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 23.)
- Paneve d’ezañ, va breur n’'en divije ket taolet ar vez war e dad hag e vamm. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 54.)
- [...], me 'soñje din n'en divije bet gellet deski ervat morse. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 279.)
Seiz vloaz e chomas eno, ha chomet e vije c’hoaz m’en divije lakaet Yann eun tammig bihan muioc’h a evez.— (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 139.)