en em wiskañ

Brezhoneg

Diwar ar rannig-emober en em hag ar verb gwiskañ.

en em wiskañ /Distagadur ?/ verb emober (anv-gwan-verb : en em wisket) (displegadur)

Gwiskañ, lakaat dilhad (pa vez un den oc'h ober kement-se e-unan).
- Jilig. — Sellet a rit ouz va gwiskamant a zo dishenvel diouz an hini ac'halen ! met me a zo ginidik eus a Enez-Vaz ha c'hoant am eus da viret gant an 'doare d'en em wiska em farrez ar garantez o deus va c'henvroïz evit ar wirionez. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 9.)
- — Me raio ar c'hafe, eme Betronilh, It d'en em wiskañ. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, niv. 387, Gouere - Eost 2011, p. 59.)
- En em viska deread ... — (Katekiz ar vugale vihan, 1911, p. p. 37.)