genidik

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gen, eus genel, hag al lostger -idik.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	genidik
Derez-uheloc'h	genidikoc'h
Derez-uhelañ	genidikañ
Derez-estlammiñ	genidikat

genidik /ɡẽˈniːdik/

1. A vez lavaret eus lec'h (bro, parrez) ma oa ganet un den, bro e gavell.
2. Bezañ genidik eus ul lec'h bennak : bezañ bet ganet el lec'h-se.
   • [...] eus an Enez Sizhun e oa genidik. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 130.)
   • El lestr-ze ez oa eur martolod ginidik a Landerne, eur paotr dispont ha dioc'htu mar doa den. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 59.)
   • Alan a dride e galon o kavout hep kemm e vro c'henidik. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 41.)
   • [...] pa n'omp ket genidik ac'hann. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. ?.)
   • [...] genidik on eus a ur vro bell ac'han. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 42.)
   • [...] eus a barrez Plougouloum oa genidik. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 131.)

Stummoù all

• ginidik

Troidigezhioù

• galleg : natal ^(fr)

• saozneg : native ^(en)

• galleg : natif ^(fr) (de)