dioc'htu
 |
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
- diouzhtu, raktal
- Dioc'htu ez a al lestr war-zu an enezenn, ha diskenn enni martoloded mar gouient. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 59.)
- Hag i dioc’htu etrezek al lestr. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 55.)
- Eat d'an nec'h, ar paotr a sko war an nor hag a zigor anezi dioc'htu. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 24.)
Anv-gwan
- prim e zoareoù, diouzhtu
- ur paotr dispont ha dioc'htu mar doa den . — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 60.)