echue

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar echu-, pennrann ar verb echuiñ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

echue /ɛˈʃyːe/

1. Furm ar verb echuiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • En em santout a rae e unan ha bihan e oa e galon evel d' ar sul da noz er gêr pa echue un devezh koñje. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 410.)

Stummoù rannyezhel

• achue

Gerioù kevrennek

• peurechue

Troidigezhioù

• galleg : (elle) (se) finissait ^(fr) , (il) (se) finissait ^(fr)
• galleg : (elle) (se) terminait ^(fr) , (il) (se) terminait ^(fr)