droukspered

Diwar drouk ha spered.

droukspered

1. Anv roet d'an diaoul:
   • [...] : « Diwallit, mar kirit ; mar doc'h degaset amañ gant Doue ho pezo degemer mat, mes mar doc'h degaset gant an droukspered, amañ ne vezo truez ebet ouzhoc'h. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 58.)
   • Ouzh spioù an droukspered, [...]
     Diwallit ac’hanomp, Aotrou ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 89, 125.)
   • An drouk-spered a oa tosteet d'an ostiz hag an nevoa astennet e zorn a-us d' e benn ; [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 33.)