draskas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar drask-, pennrann ar verb draskal, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

draskas /ˈdraskas/

  1. Furm ar verb draskal e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Lom a gemeras ur skourjez, ha, dao ! an duchenn a zraskas tennoù er glud, a-hed hag a-dreuz. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 130.)
Mont a reas ar gaoz en-dro, keit ha ma traskas ar spern en tan, [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 91.)

Troidigezhioù