doanius

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn doan hag al lostger -ius.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	doanius
Derez-uheloc'h	doaniusoc'h
Derez-uhelañ	doaniusañ
Derez-estlammiñ	doaniusat

doanius /ˈdwãnjys/

1. A zegas doan.
   • Doanius stad un den lezet en donvor en ur vag ha n'eus enni na gwern, na stur, na gouel, na roeñv, na nadozenn-vor, na bevañs... SAAQ 89
   • Er vereuri ez eus savet reuz ha freuz, ez eus degouezhet un darvoud doanius-meurbet. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 16.)
   • Na doanius ar c'heloù a glevjont digantañ ! — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 44.)

Gerioù heñvelster

• glac'harus

Troidigezhioù

• galleg : affligeant ^(fr) , chagrinant ^(fr)