divogede

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar divoged-, pennrann ar verb divogediñ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

divogede /divoˈɡeːde/

1. Furm ar verb divogediñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :

Tuellenn hir siminal ul labouradeg a zivogede a-us d'ar gêriadenn. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 12.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle) fumait ^(fr) , (il) fumait ^(fr)