divergl
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-gwan
divergl /ˈdivɛrgl/
- Ha n'eo ket merglet, ha n'eus ket mergl warnañ.
- Mar kirit gouzanv ho lima ken na viot deut flour ha mistr avoalc'h, c'hui a ielo en eur potaillik coant da brenna eun armel pe eur c'haset eleac'h ma vezo traou a dalvoudegez ; c'hui a vezo douget er c'hodel hag a chomo ken divergl hag eur pez arc'hant. — (An alc'hoezier hag an alc'hoez nevez, Feiz ha Breiz niv. 418, 9t bloavezh, 1873, p. 8a.)
- Eleac'h hon enebourien a zo leun ho ziez a vugale, peziou pennou outho, divergl ho dent ha dillad groz en ho c'herc'hen. — (Fillor Introun-Varia Gallot, Eur varvailladen oc'h sclerijen ar goulou roussin, Feiz ha Breiz, 5 Mae 1877, p. 74b.)
- Ra vezo dalc'het kempen eta an holl binviachou, eoliet, livet, lakeat divergl hag en disglao evit ar goanv. — (Al labour douar - Kempennadurez, Le Courrier du Finistère, 17 Here 1925, p. 1e.)
- Gantañ ne vezo morse dilemm na va sizailhoù na va c'hontilli, met gwenn ha divergl e vezint bepred... — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 53.)
- Ya, mar karan e chomi pinvidik-mor hag enoret gant an dud a zoare; mes, mar karan ivez, gant eur ger, e vezi paour, e varvi er galeou pa n'eo ket pell zo trouc'het da benn diouzit gant kontell divergl ar bourreo. — (Loeiz ar Floc'h, Ar paotr yaouank milliget, 15 Kerzu 1934, p. 2a.)
- Va mamm, teñzor divergl atao ken lugernuz. — (Mab an Dig, An tu mad, Bleun-Brug niv. 178, 1969, p. 32.)