diskorde

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar diskord-, pennrann ar verb diskordañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

diskorde /disˈkɔrde/

1. Furm ar verb diskordañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

[...] a echuas Mazoïg, o pignat gant an diri, e-pad ma tiskorde ar plac'h da c'hoarzhin, [...] — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 37.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) éclatait ^(fr) (de rire, etc)