disammañ
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
disammañ; disammet
- Tennañ ur samm digant den pe loen, divec'hiañ.
- Disammañ ur marc'h, un den (eus e vec'h).
- disammañ e spered : dinec'hiñ, diankeniañ.
- Disammañ eus un dra bennak : kaout an dizober anezhañ.
- Gwellañ tra az-teus d'ober eo disammañ eus da vuoc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 531.)
- Disammañ un den eus un dra bennak.
- Daoust hag anavezout a rit unan-bennak hag a zisammfe ac’hanoun eus va fec’hedou ? KBSA 134
Deveradoù