samm

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger latin izel *samma evit sagma, deuet eus ar ger henc'hresianek σάγμα, ha kar d'ar ger gallek somme.^[1]

Anv-kadarn

samm /ˈsãmː/ gourel (liester : sammoù, semmen)

1. Bec'h, bec'hiad.
   • Trizek kein o vont hag o tont, eus an tu dehou d'an tu kleiz, ar filc'hier o lintrañ pa ziskrogont diouzh o samm ha pa deuont da glask an tamm all. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 84.)
   • Tapet ho peus ur samm !^[3] A vez lavaret da un den a weler o tougen ur pezh samm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 455.)
   • — Ma ! N'hoc'h eus nemet reiñ din samm ur mul a aour hag a arc'hant, hag e esaein an taol. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.)
   • Ma ne 'z eont ket ker buan, pounneroc'h samm a gemeront : peder, pemp hordenn, pep beaj. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 94.)

Deveradoù

• disamm
• disammañ
• sammad

• sammañ
• sammet

• sammus
• simmiad (simiad e geriadurioù zo)

Gerioù kevrennek

• karr-samm
• loen-samm
• sammgarr

Troidigezhioù

• galleg : fardeau ^(fr)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 238.