dimezont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dimez-, pennrann ar verb dimeziñ, hag an dibenn-ger -ont

Furm verb

dimezont /diˈmeː(z)ɔ̃ɲ(t)/

  1. Furm ar verb dimeziñ e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
[...] (zoken ar merc'hed a zimez gant ar sonj chench penn d'ar vaz, hag ober eur sant, a-benn antronoz o eured, ouz al lanfre ma timezont gantan). — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 151.)

Troidigezhioù