Mont d’an endalc’had

dileze

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dilez-, pennrann ar verb dilezel, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dileze
dre vlotaat zileze
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tileze
amreizh tileze

dileze /di.ˈleː.ze/

  1. Furm ar verb dilezel e trede gour unan an amdremened en doare-disklêriañ.
O zud-kaer o dileze, pa ne deuent ket da gerc'hat, war-lerc'h ar marv, an arrebeuri hag an traoù all o doa, emezo, nann roet, met prestet. — (Mab an Dig, Rondel Goz Sandrione, Bleun-Brug, niv. 96, Genver-C'hwevrer 1957, p. 7.)
Hogen, dres d'an ampoent, e tileze Marzhin e zoareoù touellus hag en em ziskoueze dezho gant e stumm gwirion ; da lavarout eo stumm ur bugel ker koant ha ker plijus ha ma oa vil ha truek ur predig amzer a-raok. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 35.)

Troidigezhioù