digoaven

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn koaven.

Anv-gwan

digoaven /diˈɡwɑː.vɛn/

1. Hep koaven.
   • Digoaven e oa al laezh.

Gerioù kar dre o ster

• digoavenet

Deveradoù

• digoaveniñ
• digoavenerez

Liamm diavaez

• Martial Ménard, Devri - Dictionnaire diachronique du breton, digoaven adj. (Lait) écrémé.

Troidigezhioù

• galleg : écrémé ^(fr)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	digoaven
dre vlotaat	zigoaven
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	tigoaven
amreizh	tigoaven

digoaven /Distagadur ?/

1. Furm ar verb digoaveniñ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb digoaveniñ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.