digoaveniñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan digoaven hag al lostger -iñ.

Verb

digoaveniñ /di.gwaˈvẽː.nĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : digoavenet) (displegadur)

1. Tennañ ar c'hoaven diwar al laezh.
   • Arog echui gant al labour eo mad teurel laez digoavennet pe dour klouar evit netaat ar skudel deuz an druoni a zo ebarz. — (E. Guyonnet, Kambr-al-laëz er veredi, Ar Bobl, 8 Even 1907, p. 2f.)
2. Tennañ ar c'hoaven.
   • Neuze, war-bouez digoavenni, meur a wech, ar zoubenn a deu er-maez, na chom e-barz ar pound nemed houarn mad. — (Erwan Landreger, Eur gir war an temziou nevez, La Résistance, 22 Gouere 1899, p. 1c.)

Gerioù heñvelster

• diennañ

Liamm diavaez

• Martial Ménard, Devri - Dictionnaire diachronique du breton, digoaveniñ.

Troidigezhioù

• galleg : écrémer ^(fr)