dibabin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dibab-, pennrann ar verb dibab, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

dibabin /diˈbɑːbĩn/

  1. Furm ar verb dibab e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
[...] : mar deo lakaet da Jarl sevel tiegezh e tibabin e koulz hag en amzer ur wreg dioutañ hag a vo ivez d'am c'hrad (!). — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 2.)

Troidigezhioù