deujoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar deu-, pennrann ar verb dont, hag an dibenn-ger -joc'h

Furm verb

Kemmadur Furm
hep deujoc'h
dre vlotaat zeujoc'h
amreizh teujoc'h

deujoc'h /ˈdøːʒɔx/

  1. Furm ar verb dont en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù