daolo

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus taolo gant ur c'hemmadur dre vlotaat (t > d).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	taolo
dre vlotaat	daolo
dre c'hwezhañ	zaolo
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

daolo /ˈdɔːlo/

1. Furm kemmet ar verb teuler pe teurel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

Lom : — « Me a daolo evezh war an treuzoù, ha, bep ar mare, e rin cholori re bar da hini paotred ar Sabad. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 28.)