c'hwennat
Neuz
Brezhoneg
- Diwar an anv-kadarn c'hwenn hag al lostger -at.
Verb
c'hwennat /ˈxwɛnːat/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : c'hwennet) (displegadur)
- Tennañ al louzoù fall, gwrizioù hag all, diouzh an douar, a-douez plant gounezet, war-bouez ur benveg pe gant an dorn
- C'hwennat a ra ha rouesaat al legumaj. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 120.)
- → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
- <skouer.>
Krennlavar
- Naet e vez an douar pa vez c’hwennet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 304.)