c'hellfen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gellfen gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gellfen
dre vlotaat c'hellfen
amreizh c'hellfen

c'hellfen[1] /ˈɣɛlfen/

  1. Furm kemmet ar verb gellout e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

Stummoù all

Notenn
  1. Skrivet 'hellfen a-wechoù.