c'hallfen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gallfen gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gallfen
dre vlotaat c'hallfen
amreizh c'hallfen

c'hallfen[1] /ˈɣalfen/

  1. Furm kemmet ar verb gallout e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

Stummoù all

Notenn
  1. Skrivet 'hallfen a-wechoù.