c'hallis

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gallis gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gallis
dre vlotaat	c'hallis
amreizh	c'hallis

c'hallis /ˈɣalːis/

1. Furm kemmet ar verb gallout e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :

Pa allis caout an tu da gomz gant ma mestres,
Me na scuijen jamès, en he c'hompagnones, — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 128.)

Stummoù all

• c'hellis

Stummoù rannyezhel

• c'halljon