c'hallis

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gallis gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gallis
dre vlotaat c'hallis
amreizh c'hallis

c'hallis[1] /ˈɣalːis/

  1. Furm kemmet ar verb gallout e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Pa allis caout an tu da gomz gant ma mestres,
Me na scuijen jamès, en he c'hompagnones,
— (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 128.)

Stummoù all

Stummoù rannyezhel

Notenn
  1. Skrivet 'hallis a-wechoù.